March 05 and 06; 8 p.m.
นีร์ เดอ โวลฟฟ์ – คณะนักเต้นที่มีท่วงท่าอันหนักหน่วงจากเบอร์ลิน เยอรมนี
วันที่ 5 – 6 มีนาคม พ.ศ. 2553 เวลา 20.00 น.
ณ ภัทราวดีเธียเตอร์ กรุงเทพฯ
การแสดงชุด The Ministry of Truth สื่อให้เห็นถึงความกล้าเปิดเผยของนักเต้นแต่ละคน ความต้องการควบคุม หรือถูกควบคุมโดยผู้อื่น และความต้องการเอาชนะ เป็นรูปแบบที่เป็นที่รู้จักของคนส่วนใหญ่จากรายการเรียลลิตี้ “บิ๊ก บราเธอร์”
เนื้อหาหลักและคุณค่าของการแสดงต่อผู้ชมอยู่ที่ความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ และการใช้กำลังสู้กันของสมาชิกภายในบ้าน ความผิดพลาดและจุดอ่อนต่างๆ ได้ถูกเปิดเผยออกมา อีกทั้งมียังการวิจารณ์ตรงไปตรงมาและล้อเลียนกันภายในกลุ่ม และเพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะ สมาชิกทุกคนต่างเปิดเผยหมดเปลือกทั้งทางร่างกายและอารมณ์ของพวกเขาต่อคนรอบข้าง
เหมือนเช่นรายการเรียลลิตี้ การเต้นชุด The Ministry of Truth จะรวมตัวนักเต้นที่ไม่เคยรู้จักหรือพบเจอกันมาก่อน โดยมีทั้งนักเต้นจากเยอรมนี สาวประเภทสองและนักเต้นจากกรุงเทพฯ ซึ่งทุกคนจะต้องเจอกับเหตุการณ์ที่ทั้งยากลำบากและไม่คาดคิดร่วมกัน ซึ่งจะแสดงออกมาจากทุกส่วนของร่างกาย ให้เป็นท่วงท่าลวดลายต่างๆ
The Ministry of Truth
The performance "The Ministry of Truth" present the shameless exhibitionism of the individual, the need to control or be controlled by others and the need to win in order to change one's life, or to strength the life he is living
The TV formats "Big Brother" serves as a frame of reference. the Phenomena of the "Big Brother" was created in the original book of George Orwell "1984" written in 1949.
In the contemporary format of the show, the "Big Brother's" function, is no longer the same as in the book! he looses his power to the audience . it is no longer the " Big Brother's" power of George Orwell that functions by means of applying a considerable amount of psychological pressure to believe in slogans such as, WAR IS PEACE, FREEDOM IS SLAVERY, and IGNORANCE IS STRENGTH, throw it is the power of the audience that vote determines the winner. Although there exist slight local variations among the many international versions of the successful "Big Brother" concept of evoluntary incarceration, the basic structure remains constant:
"House guests" move into accommodations especially constructed for the show, where each of their actions is recorded by cameras and microphones and any contact with the outside world is strictly prohibited. in some countries reading and writing are forbidden, only the Bible, the Torah or the Koran are allowed. The last taboo left standing in this human zoo is the privacy of the act of defecation.
The core of the show and its entertainment value for the audience lie in the petty conflicts and psychological warfare among the house guests. Mistakes and weaknesses are played out, or openly criticized and ridiculed within the group. In order to win, the participants celebrate the total emotional and psychological exposure of themselves and their cohabitants; extreme emotional situations that culminate in temper tantrums and crying fits ensure viewing quotas and raise expectations for an enthusiastic audience participation in the weekly "who-is-in-and-who-is-out" voting ritual.
Gone are the times when an average citizen who presented himself on television could there by show off his knowledge or abilities, or at least the skills of his trained pet. The cameras now installed in the television zoos are merely intent on capturing the next emotional breakdown, the next act of verbal abuse, the next cat-fight or the next crying fit to raise the viewing numbers
The Ministry of Truth brings together western dancers and local Thai ladyboy, dancers and actors into this contemporary human zoo, present Gender and culture clashes.
CREDITS
Director
Nir De VolffAssistant Director, Producer
Jitti ChompeeProject Co-ordinator
Klittin Kiatmatha
Performer
Lerwit Sungsit
Amata Piyawanich
Rachanikara Kaewdee
Theerawat Thongmitr
Ido Portal
Elik Niv
Set Designer
Songwat Assawanont
Videographer
Thee-thut Rasinanont
Musician
Suriya Phuengthongthai
Sound Engineer
Jitjaroon Niyomsiri
Costume Designer
Jaturon Raepech
Juthamard Soontrarachoon
Supported by Goethe Institute Bangkok